Pies

czas biegnie 
jak po parku młody pies
co merda końcówką 
minionego dnia

wątpliwości dróżką przemknie
w krzaki wspomnień wskoczy
żółci strumyk przetnie
wpław

miłości ledwo liźnie

w bezradności chmurkę zerknie

złości umknie
wpadnie

w poczekalni las