Zamknęłam je w zachowanku.
Ułożyłam pokornie w bagażu.
W walizce czarnej, pod ubraniem.
Przykryłam reklamówką.
I ręcznikiem, bo był.
Zaciągnęłam suwak, zgasiłam światło,
zasunęłam podręczne skrzydło drzwi.
Teraz śpią.
Te podłe, czekoladowe Michałki,
których wcale nie chciałam zjeść.
W liczbie ośmiu sztuk.
Z rzędu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz